Το πιο χαρακτηριστικό μνημείο της Καβάλας είναι το μεγάλο τοξωτό Υδραγωγείο, γνωστό με το όνομα «Καμάρες», μήκους 270μ. και μέγιστου ύψους 25μ. Στις αρχές του 16ου αιώνα η άνυδρη χερσόνησος της Παναγίας υδροδοτήθηκε με τα νερά που πηγάζουν από την περιοχή της Παλιάς Καβάλας. Η πηγή, που βρίσκεται σε υψόμετρο 400μ., είναι γνωστή ως «μάνα του νερού», «Σούμπαση» ή «τρία Καραγάτσια». Οι Καμάρες στη σημερινή τους μορφή είναι έργο των αρχών του 16ου αιώνα που αποδίδεται στον Ιμπραήμ πασά, βεζίρη του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Νομοθέτη. Χτίστηκαν μεταξύ 1520-1530, περίοδο κατά την οποία έγιναν στην Καβάλα μεγάλα έργα υποδομής που αποσκοπούσαν στην ανασυγκρότηση της πόλης μετά την καταστροφή του 1391.
Οι Καμάρες είναι έργο τεράστιο, δυσανάλογο με το μέγεθος του τότε ασήμαντου οικισμού. Πιθανολογείται ότι στον ίδιο χώρο υπήρχε ρωμαϊκό υδραγωγείο πάνω στα απομεινάρια του οποίου χτίστηκαν οι Καμάρες. Το παλιό αυτό Υδραγωγείο υδροδοτούσε την πόλη της Καβάλας μέσω της περιοχής του Σούγελου (su-yol: «o δρόμος του νερού») μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Σήμερα οι Καμάρες έχουν χάσει τη ζωτική τους σημασία, διατηρώντας ωστόσο την ομορφιά και το μεγαλείο τους, καθώς αποτελούν το μνημείο-σύμβολο της πόλης.
