Ήταν στα μέσα της δεκαετίας..τα 90s.. όταν για πρώτη φορά -στα ξαφνικά-, εμφανίστηκε το αστρόπλοιο του τραγουδιστή, συνθέτη και στιχουργού Γιάννη Νάστα φέρνοντας μία πρωτοποριακή αισθητική στην Ελληνική pop-rock σκηνή.
Ο πρώτος δίσκος με πολύ ανατρεπτικό για την εποχή ήχο και αιχμηρό στίχο, περνάει από διαφορετικούς κόσμους, αγγίζοντας τον ονειρικό κόσμο της εφηβείας με το “Μόλις 16”, τον σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών με το “Hey Mister Όμορφε”, το σουρρεαλισμό των ροζ γατών με το “Στα Ξαφνικά” για να καταλήξει στην αισιοδοξία και το φως με το “Fly”.
Με την είσοδο στη νέα χιλιετία, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος, “Casanova”, ο οποίος κάνει αναφορά στα επικίνδυνα χαρακτηριστικά και τη δίψα για φήμη και εξουσία των τυρανικών ηγετών με το “Βασιληά”, στη βία του πολέμου με το “Πέφτει”, ενώ από την τελείως αντίθετη πλευρά στην χαρά της 60s Γαλλικής αισθητικής με το “Monte Carlo”, στον ρομαντισμό με το “Casanova” και στην εξερεύνηση της σεξουαλικότητας σε μια ακόμη πολύ συντηρητική Ελληνική κοινωνία με το “Gay Guy”.
Την επόμενη χρονιά ο Γιάννης Νάστας και οι Xaxakes παρουσιάζουν το “Au Revoir”, το τραγούδι των τίτλων της ταινίας του Λάκη Λαζόπουλου “Ο Καλύτερός μου Φίλος”, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λάνθιμου.
To 2009 κυκλοφορεί ο δίσκος “To Βαλς των Ελαφιών” με τον οποίο ανοίγει ακόμη περισσότερο η μουσική βεντάλια των συναισθημάτων με πολύ ερωτισμό στο “Μη μαζί”, με την ονειρική τριλογία του “Βαλς των Ελαφιών”, την ελαφρότητα του “Γεια” και την εξύμνηση της νιότης με το “Νέοι”.
Ακολούθησαν ως singles η ερωτική μπαλάντα “Μάγισσα” και ξεσηκωτικό “Αφού το “Σάββατο”.
Τα live των Xaxakes -με τη καθοριστική συμβολή της Ντόμινι Λυμπέρη στα keyboards και στην εικόνα- από το ξεκίνημά τους ξεχώρισαν για την τολμηρή, εκκεντρική και θεατρική τους εικόνα.

Πηγή: Citypedia.gr