Εκατό χρόνια μετά τι είναι το 1922: πεδίο εθνικού αναστοχασμού, πρόβλημα διαχείρισης του τραύματος ή μια εκ νέου διερεύνηση της σχέσης με τους γείτονες.  To μεγάλο ερώτημα είναι αν η ιστορία αλλοτριώνει τον άνθρωπο, τον κάνει να συμμετέχει εθελούσια ή μη σε πράξεις που δεν τις έχει επιλέξει ή δεν συμβαδίζουν με τις αξίες του και τελικά μήπως ακυρώνεται έτσι ο ρόλος της ύπαρξης του; Πώς διαχειρίζονται το ιστορικό υλικό οι συγγραφείς με τέτοιο τρόπο ώστε να περνούν από την ιστορία στη λογοτεχνία;